Home » Uncategorized
Category Archives: Uncategorized
Սևանի ափին
Ես հաճույքով կարդացի Վ. Անայանի <<Սևանի ափին>> պատմվածքը:
Շատ գեղեցիկ էր նկարագրված Սևանի գեղեցկությունը :
Չքնաղ է Սևանն իր նազանքներով, չքնաղ են և նրանում բազմացող ձկները:
Սևանի ջուրը սառնորակ է ու քաղցրահամ :
Սևանը հայտնի է իր ձկան տեսակներով <<Կարմրախայտ>>,<<Գեղարքունի>>,<<Իշխան>>
Պատմվացքի հերոսները
Արմենը, Կամոն,պապիկը,Գրիգորը:
Պատմվածքի հերոսներից , ամենաշատը ինձ դուր եկավ Արմենը ,որը խղճով էր ,և լավ մարդ էր , ձկներին նորից կյանք պարգևեց:
Գիրքը շատ հետաքրիր էր և արկածային:
Ամառային ստեղծագործական բաց ճամբար
Մայիսի 30-ից հունիսի 10-ը
09:00-09:15՝ Առավոտյան ճամբարային պարապմունքի.
պատասխանատու` Անուշ Աթայանի ջոկատ
09:20-14:00՝ Ճամբարային գործունեություն ջոկատներում ըստ
նախագծերի
14.00-17.00` Երկարացված օրվա ճամբար
Հայկուհի Հովհաննիսյանի ջոկատ
Ճամբարային ուրախ, հետաքրքիր առօրյա:
Սպորտային, բակային խաղեր, մրցույթներ, լող , հեծանիվ, բերքահավաք/ թթահավաք/, միջավայրի բարեկարգման աշխատանքներ, խոհանոցային գործունեություն, թատերական ներկայացման փորձեր, թարգմանչական ստուգատեսի, փառատոնների նախապատրաստական աշխատանքներ՝ ըստ ջոկատների, , բանգիտական փորձեր, կավագործություն,ճամփորդություններ, պլեներներ:
Օրվա լուսաբանում:
Իմ տրամադրությունը քննությունից առայ
Ես մայրենիի քննությանը լավ եմ տրամադրված, քանի որ ունեմ բավականին լավ գիտելիքներ:
ՈՒղղակի առաջին անգամ եմ քննություն հանձնելու,այդ պատճառով էլ մի փոքր անհանգիստ եմ: Հույսով եմ,վաղվա երեխաների պաշտպանության օրը,լավ կանդրադառնա իմ տրամադրության վրա:
Թեսթ 20
Թեսթ 20
Վախթանգ Անանյան
Քարակոփ կածան
Զանգեզուրի Քարահունջ գյուղի դիմաց, ժայռերով ու թփուտներով պատած մի լանջ կա, որ նայում է Վարարակ գետին։ Թեև արդեն մտել էինք ձմեռը, բայց արևահայաց այդ լանջը մերկացել էր առա□ին ձյունից և այնպես ջերմ ու հյուրընկալ էր իր դեղնասաղարթ թփերով, նրանց վրա կարմրին տվող հատապտուղներով և ժայռերի վրա կչկչացող կաքավներով, որ ես տափարակից եկա այդ լանջը և առաջ գնացի նրա լայնքով։
Որսս հաջող չէր, բայց բավականություն էի ստանում ծառերի վրայից և թափված տերևների միջից վայրի պտուղներ գտնելով։ Մի ձորակում էլ տերևների տակ ընկույզներ գտա, մի քանիսը ծակ ու դատարկ (սկյուռներն էին դատարկել), կային և անարատ մնացածներ։ Վեր նայեցի. ժայռի տակ մի ընկուզենի է կանգնած՝ պառաված ճյուղերը կախ։ Նրա մոտ նռան ցածրիկ մի ծառ կա, երկու սերկևիլենի։
Որտեղի՞ց են այս ընտանի ծառերը՝ բնակավայրերից հեռու ընկած այս ժայռերում։
Հետաքրքրությունից մղված վեր բար□րացա։ Այդ ժայռերը կանգնած էին քարերից մաքրված մի գոգավորության վրա։ Այստեղ երևում էին մարդու աշխատանքի հետքերը, ժայռի տակից դեպի ծառերը հանած մի փոքրիկ առվի ցամաքած հուն, իրար զուգահեռ ձգված թմբերի երեք շարք, որոնց վրա իր ժամանակին լոբի են ցանել, այստեղ-այնտեղ ընկած մի քանի ցցեր, մի կոտրած բահ, օջախում մնացած մոխիր, ածուխ, կիսաայրված փայտերի կտորներ և մի սալաքար, որի վրա բլիթներ է թխել այդտեղի եր□եմնի բնակիչը։
Մեծ ջանքերով բնությունից պոկած այդ հողակտորի տերը, որպեսզի պահպանի իր մշակույթը, ժայռի պատին բրիչով մի խորշ է փորել, որի մեջ քնել է սրթսրթալով կամ պատսպարվել անձրևից։ Մի այլ խորշ իր տխուր օրերի միակ ընկերոջ՝ շան բույն է։ Վերևի խորշում խոտ է դրել որ հավաքել է ժայռերի արանքներից։
Մի վերմակի տարածություն բռնող իր այդ ողորմելի հողակտորին ապավինած, ապրել է այդտեղ նա գարնանից մինչև ուշ աշուն և որպեսզի իր քրտինքը բերք տա, ժայռի տակ մի ավազան է փորել, որի մեջ առաստաղից կաթել է գարնան ձնհալից առաջացած այն ջուրը, որ աստիճանաբար ծծվում է փուխր ժայռի մեջ։ Կաթիլ առ կաթիլ հավաքել է այդ ջուրը և նրանով ոռոգել իր մի հատիկ ընկուզենին, մի զույգ սերկևիլի ծառը, նռնենին, լոբու թմբերը։
Մենատնտեսի ողորմե՜լի, խղճո՜ւկ կյանք․․․ Պատկերացնում եմ, ի՜նչ մռայլ ու ահավոր գիշերներ է անցկացրել շեներից ու մարդկանցից կտրված այդ չարքաշ հողագործը․․․
Աչքը Վարարակի խավար ձորին, ականջը ժայռերից եկող խորհրդավոր ու ահալի ձայներին, թախիծը հոգուն չոքած․․․ Այնքա՛ն այդպիսի քարակոփ կացարաններ կան Զանգեզուրի ժայռերում։ Կացարաններ, ուր պատսպարվել են կարիքից ու չար մար□ուց հալածված շինականները, մեր անբախտ պապերը․․․
- Տեքստի բառերից 4-ում բաց թողած տառ: Դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լացնելով բաց թողած տառերը:
առաջին բարձրացա
երբեմնի մարդուց
- Ի՞նչ է նշանակում մենատնտես բառը:
ինք իր տնտեսության տերը - Գրի՛ր տեքստում թավ գրված բառերի հոմանիշները:
պտուղներ –պտեղեն,մրգեղեն | մաքրված –իստակված|տխուր-անտրամադիր|ոռոգել-ջրվել 4. Օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/գարաժ -Ավտո տնակ
բ/դաչա-ամառանոց
գ/մայկա-շաիկ
դ/սումկա- պայուսակ
- Ո՞ր տարբերակում է ճիշտ «ջրի գին» դարձվածքի բացատրությունը.
ա/ շատ քաղցր
բ/ շատ թանկ
գ շատ էժան
դ/ շատ ջրիկ
- 6. Տեքստից դո՛ւրս գրիր երկուական պարզ և բարդ բառ
կիսաայրված աչք
հողակտոր ականջ
- Տեքստի ըդգծված հատվածներից դո՛ւրս գրիր երկուական գոյական ու ածական:
պտուղներ .գոյական տխուր .ածական
ձոր .գոյական ահալի.ածական
- Տրված նախադասության մեջ գտի’ր ենթական և ստորոգյալը:
Այնտեղ երևում էին մարդու աշխատանքի հետքերը:
Ենթակա.հետքերը
Ստորոգյալ.երեվում էին
- Տեքստից դո՛ւրս գրիր մեկ բացականչական նախադասություն:
Մենատնտեսի ողորմե՜լի, խղճո՜ւկ կյանք․․․
- Կետադրիր տրված նախադասությունը՝ տեքստում կետադրված չէ:
Վերևի խորշում խոտ է դրել, որ հավաքել է ժայռերի արանքներից։
- 11. Ի՞նչ զարմացրեց որսորդին.
ա/որսը հաջող չէր
բ/վայրի պտուղներ գտնելը
գ/քարանձավներից հեռու ընկած ժայռերում ընտանի ծառեր տեսնելը
դ/ոռոգման համար կաթիլ-կաթիլ հավաքած ջուրը
- Նկարագրի՛ր այդ փոքրիկ հողակտորին ապավինած շինականին:
Շինականը զարմացած էր այտ հողակտորի պտուղներից:
13.Ինչե՞ր տեսավ որսորդը, երբ բարձրացավ գոգավորության վրա:
ա. լոբի
բ. Կոտրված ցցեր
գ. Վայրի պտուղներ
դ. —————————————
14.Տեքսից դուրս գրի՛ր այն նախադասությունը, որում խոսվում է շան մասին:
Մի այլ խորշ իր տխուր օրերի միակ ընկերոջ՝ շան բույն է։
- Այլ վերնագրիր մտածիր պատմվածքի համար:
Շինականի անսովոր կյանքը:
Վախթանգ Անանյան
Քարակոփ կածան
Զանգեզուրի Քարահունջ գյուղի դիմաց, ժայռերով ու թփուտներով պատած մի լանջ կա, որ նայում է Վարարակ գետին։ Թեև արդեն մտել էինք ձմեռը, բայց արևահայաց այդ լանջը մերկացել էր առա□ին ձյունից և այնպես ջերմ ու հյուրընկալ էր իր դեղնասաղարթ թփերով, նրանց վրա կարմրին տվող հատապտուղներով և ժայռերի վրա կչկչացող կաքավներով, որ ես տափարակից եկա այդ լանջը և առաջ գնացի նրա լայնքով։
Որսս հաջող չէր, բայց բավականություն էի ստանում ծառերի վրայից և թափված տերևների միջից վայրի պտուղներ գտնելով։ Մի ձորակում էլ տերևների տակ ընկույզներ գտա, մի քանիսը ծակ ու դատարկ (սկյուռներն էին դատարկել), կային և անարատ մնացածներ։ Վեր նայեցի. ժայռի տակ մի ընկուզենի է կանգնած՝ պառաված ճյուղերը կախ։ Նրա մոտ նռան ցածրիկ մի ծառ կա, երկու սերկևիլենի։
Որտեղի՞ց են այս ընտանի ծառերը՝ բնակավայրերից հեռու ընկած այս ժայռերում։
Հետաքրքրությունից մղված վեր բար□րացա։ Այդ ժայռերը կանգնած էին քարերից մաքրված մի գոգավորության վրա։ Այստեղ երևում էին մարդու աշխատանքի հետքերը, ժայռի տակից դեպի ծառերը հանած մի փոքրիկ առվի ցամաքած հուն, իրար զուգահեռ ձգված թմբերի երեք շարք, որոնց վրա իր ժամանակին լոբի են ցանել, այստեղ-այնտեղ ընկած մի քանի ցցեր, մի կոտրած բահ, օջախում մնացած մոխիր, ածուխ, կիսաայրված փայտերի կտորներ և մի սալաքար, որի վրա բլիթներ է թխել այդտեղի եր□եմնի բնակիչը։
Մեծ ջանքերով բնությունից պոկած այդ հողակտորի տերը, որպեսզի պահպանի իր մշակույթը, ժայռի պատին բրիչով մի խորշ է փորել, որի մեջ քնել է սրթսրթալով կամ պատսպարվել անձրևից։ Մի այլ խորշ իր տխուր օրերի միակ ընկերոջ՝ շան բույն է։ Վերևի խորշում խոտ է դրել որ հավաքել է ժայռերի արանքներից։
Մի վերմակի տարածություն բռնող իր այդ ողորմելի հողակտորին ապավինած, ապրել է այդտեղ նա գարնանից մինչև ուշ աշուն և որպեսզի իր քրտինքը բերք տա, ժայռի տակ մի ավազան է փորել, որի մեջ առաստաղից կաթել է գարնան ձնհալից առաջացած այն ջուրը, որ աստիճանաբար ծծվում է փուխր ժայռի մեջ։ Կաթիլ առ կաթիլ հավաքել է այդ ջուրը և նրանով ոռոգել իր մի հատիկ ընկուզենին, մի զույգ սերկևիլի ծառը, նռնենին, լոբու թմբերը։
Մենատնտեսի ողորմե՜լի, խղճո՜ւկ կյանք․․․ Պատկերացնում եմ, ի՜նչ մռայլ ու ահավոր գիշերներ է անցկացրել շեներից ու մարդկանցից կտրված այդ չարքաշ հողագործը․․․
Աչքը Վարարակի խավար ձորին, ականջը ժայռերից եկող խորհրդավոր ու ահալի ձայներին, թախիծը հոգուն չոքած․․․ Այնքա՛ն այդպիսի քարակոփ կացարաններ կան Զանգեզուրի ժայռերում։ Կացարաններ, ուր պատսպարվել են կարիքից ու չար մար□ուց հալածված շինականները, մեր անբախտ պապերը․․․
- Տեքստի բառերից 4-ում բաց թողած տառ: Դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լացնելով բաց թողած տառերը:
առաջին բարձրացա
երբեմնի մարդուց
- Ի՞նչ է նշանակում մենատնտես բառը:
ինք իր տնտեսության տերը - Գրի՛ր տեքստում թավ գրված բառերի հոմանիշները:
պտուղներ –պտեղեն,մրգեղեն | մաքրված –իստակված|տխուր-անտրամադիր|ոռոգել-ջրվել 4. Օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/գարաժ -Ավտո տնակ
բ/դաչա-ամառանոց
գ/մայկա-շաիկ
դ/սումկա- պայուսակ
- Ո՞ր տարբերակում է ճիշտ «ջրի գին» դարձվածքի բացատրությունը.
ա/ շատ քաղցր
բ/ շատ թանկ
գ շատ էժան
դ/ շատ ջրիկ
- 6. Տեքստից դո՛ւրս գրիր երկուական պարզ և բարդ բառ
կիսաայրված աչք
հողակտոր ականջ
- Տեքստի ըդգծված հատվածներից դո՛ւրս գրիր երկուական գոյական ու ածական:
պտուղներ .գոյական տխուր .ածական
ձոր .գոյական ահալի.ածական
- Տրված նախադասության մեջ գտի’ր ենթական և ստորոգյալը:
Այնտեղ երևում էին մարդու աշխատանքի հետքերը:
Ենթակա.հետքերը
Ստորոգյալ.երեվում էին
- Տեքստից դո՛ւրս գրիր մեկ բացականչական նախադասություն:
Մենատնտեսի ողորմե՜լի, խղճո՜ւկ կյանք․․․
- Կետադրիր տրված նախադասությունը՝ տեքստում կետադրված չէ:
Վերևի խորշում խոտ է դրել, որ հավաքել է ժայռերի արանքներից։
- 11. Ի՞նչ զարմացրեց որսորդին.
ա/որսը հաջող չէր
բ/վայրի պտուղներ գտնելը
գ/քարանձավներից հեռու ընկած ժայռերում ընտանի ծառեր տեսնելը
դ/ոռոգման համար կաթիլ-կաթիլ հավաքած ջուրը
- Նկարագրի՛ր այդ փոքրիկ հողակտորին ապավինած շինականին:
Շինականը զարմացած էր այտ հողակտորի պտուղներից:
13.Ինչե՞ր տեսավ որսորդը, երբ բարձրացավ գոգավորության վրա:
ա. լոբի
բ. Կոտրված ցցեր
գ. Վայրի պտուղներ
դ. —————————————
14.Տեքսից դուրս գրի՛ր այն նախադասությունը, որում խոսվում է շան մասին:
Մի այլ խորշ իր տխուր օրերի միակ ընկերոջ՝ շան բույն է։
- Այլ վերնագրիր մտածիր պատմվածքի համար:
Շինականի անսովոր կյանքը:
Шакаладня Дарога
Жили в Барлетте три маленьких мальчика – трое братишек. Гуляли они как-то за городом и увидели вдруг какую-то странную дорогу – ровную, гладкую и всю коричневую.
– Из чего, интересно, сделана эта дорога? – удивился старший брат.
– Не знаю из чего, но только не из досок, – заметил средний брат.
– И на асфальт не похоже, – добавил младший брат.
Гадали они, гадали, а потом опустились на коленки да и лизнули дорогу языком.
А дорога-то, оказывается, вся была выложена плитками шоколада. Ну братья, разумеется, не растерялись – принялись лакомиться. Кусочек за кусочком – не заметили, как и вечер наступил. А они все уплетают шоколад. Так и съели всю дорогу! Ни кусочка от нее не осталось. Как будто и не было вовсе ни дороги, ни шоколада!
– Где же мы теперь? – удивился старший брат.
– Не знаю где, но только это не Бари! – ответил средний брат.
– И конечно, мы не в Молетте, – добавил младший брат.
Растерялись братья – не знают, что и делать. По счастью, вышел тут им навстречу крестьянин, возвращавшийся с поля со своей тележкой.
– Давайте отвезу вас домой, – предложил он. И отвез братьев в Барлетту, прямо к самому дому.
Стали братья вылезать из тележки и вдруг увидели, что она вся сделана из печенья. Обрадовались они и, недолго думая, принялись уплетать ее за обе щеки. Ничего не осталось от тележки – ни колес, ни оглобель. Все съели.
Вот как повезло однажды трем маленьким братьям из Барлетты. Никогда еще никому так не везло, и кто знает, повезет ли еще когда-нибудь.жж
Սամվել Մարտիրոսյան 